Το αρχιτεκτονικό γραφείο Plaini and Karahalios Architects ανέλαβε το σχεδιασμό μιας κατοικίας που χτίστηκε τη δεκαετία του 1950 στο Ναύπλιο με χαρακτηριστικά του λαϊκού μοντερνισμού και τη μετατροπή του σε κατοικία διακοπών. Η διάταξη διαχωρίζεται σε τρεις ζώνες – δημόσια, διάδρομο κίνησης και ιδιωτικούς χώρους – ενώ το σπίτι υιοθετεί ένα σύστημα τριών ζωνών με χρήση ροζ, λευκού και μπλε χρώματος για τη διακόσμηση των δωματίων και των εξωτερικών όψεων. Έτσι, το σπίτι αναδεικνύει την αρχιτεκτονική ιστορία του, ενώ προσθέτει σύγχρονα στοιχεία που δημιουργούν νέες χωρικές καταστάσεις, προσδίδοντας στο παρελθόν μια σύγχρονη παρουσία.
Το σπίτι χτίστηκε τη δεκαετία του 1950 σε μια τυπική εργατική συνοικία του Ναυπλίου. Έχει όλα τα χαρακτηριστικά στοιχεία του λαϊκού μοντερνισμού, από την διαρρύθμιση και τα μωσαϊκά μέχρι την περίτεχνη μεταλλική κεντρική πόρτα. Ο στόχος ήταν να μετατραπεί μια κύρια κατοικία σαν αυτή, που ήταν κλειστή για αρκετά χρόνια, σε ένα σπίτι διακοπών. Η κεντρική απόφαση ήταν να διατηρηθεί στο μέγιστο δυνατό η προσωπική μνήμη και η αρχιτεκτονική ιστορία του κτίσματος. Η διάδραση του παλιού με σύγχρονα στοιχεία και γεωμετρίες πυροδότησε νέες χωρικές καταστάσεις.
Οι δημόσιες λειτουργίες κυριαρχούσαν στην υπάρχουσα διάταξη. Το ιδιωτικό ήταν περιορισμένο και σε άμεση επιρροή από το δημόσιο, υπογραμμίζοντας ένα διαφορετικό μοντέλο διαβίωσης. Στη νέα συνθήκη οι κρεβατοκάμαρες και τα λουτρά έχουν αποκτήσει σαφέστατα μεγαλύτερο βάρος. Η προτεινόμενη κάτοψη ορίζει ξεκάθαρα τρεις ζώνες χρήσεων, το δημόσιο, τον διάδρομο κίνησης και τους ιδιωτικούς χώρους.
Μια δεύτερη, νέα γεωμετρία εισάγεται στη διάταξη. Το σπίτι διαχωρίζεται σε ένα σύστημα τριών ζωνών, κάθετο στο πρώτο. Το ροζ, το λευκό και το μπλε προσθέτουν το στοιχείο του χρώματος μέσα στα δωμάτια με τρόπο απροσδόκητο, δημιουργώντας υποχώρους. Η μετάβαση από χρώμα σε χρώμα γίνεται είτε με απλές γραμμικές τομές είτε μέσα από γεωμετρικά σχήματα. Η ιδέα διαπερνάει όλο το κτίριο και εκφράζεται ακόμα και στην εξωτερική επιφάνεια των όψεων, μεταμορφώνοντας τη δημόσια παρουσία του.
Η παλιά σιδερένια πόρτα της κεντρικής εισόδου βάφεται ένα φωτεινό κόκκινο, τονίζοντας έτσι τα διακοσμητικά στοιχεία του αρχικού σχεδίου. Η πόρτα ξεχωρίζει μέσα στο μπλε περιβάλλον της όψης, ως ένα περίτεχνο θραύσμα του παρελθόντος που προβάλλεται στην πόλη, συνδέοντας έτσι το παρελθόν με τη σύγχρονη συνθήκη.
