Δεδομένων των ανισοτήτων των φύλων που χαρακτηρίζουν την υποσαχάρια Αφρική, το σπίτι των γυναικών έχει σχεδιαστεί για να χειραφετήσει τις γυναίκες μειώνοντας το χάσμα μεταξύ των φύλων, αποτελώντας ένα απλό αλλά λειτουργικό πλαίσιο στο οποίο η αρχιτεκτονική ταυτότητα φέρνει ανθρώπινες αξίες στις πληγείσες κοινότητες.

Με στόχο την παροχή ενός ασφαλούς περιβάλλοντος που θα γίνει ένα μέρος όπου οι γυναίκες μπορούν να αισθάνονται άνετα, τα βασικά χαρακτηριστικά του «σπιτιού» είναι αυτά μιας συμπαγής και ευέλικτης δομής, η οποία παρέχει χώρους που μπορούν να έχουν διαφορετικές χρήσεις με βάση τις ανάγκες των γυναικών. Αυτοί οι χώροι πολλαπλών χρήσεων προσφέρουν διαφορετικές εμπειρίες στις γυναίκες προκειμένου να τις βοηθήσουν να κοινωνικοποιηθούν, αλλά και να τους δώσουν χώρο να μάθουν, να σκεφτούν, να δημιουργήσουν και να χαλαρώσουν. Οι γυναίκες μπορούν να συμμετέχουν σε πολλές δραστηριότητες, όπως εκπαιδευτικά μαθήματα, χειροτεχνίες, μαγειρική και

καλλιέργεια.

Οι κύριες λειτουργίες είναι τρεις.

Αρχικά, η τάξη είναι πολύ σημαντική καθώς όλα ξεκινούν και τελειώνουν με την εκπαίδευση. Είναι ζωτικής σημασίας να υπάρχει ένας χώρος που μπορεί να προσφέρει ερεθίσματα πέρα ​​από αυτά που προσφέρει το σχολείο, αλλά και να προωθήσει τη συζήτηση μεταξύ των γυναικών, στην οποία μπορούν να αντιμετωπίσουν θέματα όπως η οικονομία και η πολιτική που είναι από τα τυπικά ενδιαφέροντα των ανδρών.

Δεύτερον, τα εργαστήρια.

Προκειμένου οι γυναίκες να αισθάνονται «σαν το σπίτι τους», πρέπει να υπάρχουν χώροι όπου μπορούν να φιλοξενηθούν διάφορες δραστηριότητες, με τις οποίες οι γυναίκες μπορούν να συμμετέχουν κατά τη διάρκεια της ημέρας και θα τις βοηθήσουν να δημιουργήσουν, να συζητήσουν και να αλληλεπιδράσουν. Οι κύριες δραστηριότητες είναι μια μεγάλη συλλογική κουζίνα, όπου μπορούν να μαγειρεύουν μαζί και να ανταλλάσσουν ιδέες, καθώς το μαγείρεμα είναι μια εξαιρετικά δημιουργική διαδικασία και ένα εργαστήριο χειροτεχνίας, στο οποίο οι γυναίκες θα κληθούν να αναπτύξουν τις ανησυχίες τους και να συλλάβουν τα συναισθήματα και την παράδοσή τους. Στην περίμετρο του αιθρίου, έχουν τοποθετηθεί αποθηκευτικές μονάδες, οι οποίες λειτουργούν επίσης ως περίπτερα για όσους θέλουν να παρακολουθήσουν τις δραστηριότητες που θα πραγματοποιηθούν στο αίθριο.

Τρίτον, υπάρχει ο χώρος πολλαπλής χρήσης που μπορεί να λειτουργήσει ως χώρος έκθεσης και συνεδριάσεων, μια επιπλέον αίθουσα που μπορεί να πάρει διάφορες μορφές με τη χρήση κινητών φράχτες από μπαμπού, οι οποίες μπορούν να διαμορφώσουν το χώρο ανάλογα με τις ανάγκες που υπάρχουν.

Η κατασκευή είχε μεγάλο ρόλο κατά τη διάρκεια του σχεδιασμού, προσπαθώντας να σεβαστεί τα τοπικά υλικά και τις παραδόσεις, αλλά και να είναι ένα εύκολο σύστημα που μπορεί να συναρμολογηθεί και να αποσυναρμολογηθεί για να ανακυκλωθεί ή να επανατοποθετηθεί αλλού. Κατά συνέπεια, τα υλικά κατασκευής αντικατοπτρίζουν μια ισχυρή σχέση με το τοπικό περιβάλλον και στοχεύουν στη μείωση του κόστους και του χρόνου κατασκευής. Αυτό επιτεύχθηκε με την εισαγωγή ενός κατασκευαστικού συστήματος βασισμένου σε μπαμπού, το οποίο είναι η φέρουσα δομή της κατασκευής. Ένα τέτοιο σύστημα είναι μια βιώσιμη λύση, εύκολη στην κατασκευή και τη συναρμολόγηση, ενώ το μπαμπού είναι ένα υλικό που χαρακτηρίζεται από σταθερότητα, δίνοντας επίσης ένα ιδιαίτερο αποτέλεσμα αισθητικά. Οι διάτρητοι τοίχοι είναι κατασκευασμένοι από τούβλα γης

καλυμμένο με πήλινο γύψο και η οροφή από μπαμπού είναι ελαφρώς υψωμένη από πάνω τους, κάτι που εγγυάται δύο πλεονεκτήματα: Ο φυσικός αερισμός στο κτίριο και η προστασία από το ηλιακό φως, προκειμένου να επιτευχθεί μια ευχάριστη ατμόσφαιρα στο εσωτερικό του κτιρίου. Η συγκομιδή και ο καθαρισμός του νερού της βροχής με φυσικές μεθόδους είχαν σημαντικό ρόλο κατά τη διαδικασία σχεδιασμού. Πιο συγκεκριμένα, μέσω της οροφής είναι δυνατή η συλλογή νερού μέσω ενός συστήματος υπόγειων σωλήνων στο αίθριο και την περίμετρο του κτιρίου που συνδέονται και το οδηγούν σε μια κεντρική δεξαμενή που θα το καθαρίσει και στη συνέχεια μπορεί να διανεμηθεί στους κατοίκους της περιοχής

Μορφολογικά, το σχήμα που χαρακτηρίζει την κάτοψη είναι ο κύκλος. Ο κύκλος αντιπροσωπεύει τη δύναμη της γυναίκας, όπως σε πολλές ειδωλολατρικές θρησκείες και η χρήση του υποστηρίζει μια πολύ σημαντική αξία όπως η ισότητα. Κάθε σημείο στην περίμετρο ενός κύκλου είναι ίσο με ένα άλλο

έτσι το κέντρο αποκτά μεγάλη σημασία. Το κέντρο του κύκλου αντιπροσωπεύει τη γη και για το λόγο αυτό, στο αίθριο χρησιμοποιείται κόκκινος πηλός που μπορεί να αποτελέσει χώρο για παιχνίδια, αθλήματα, παραστάσεις ή εκθέσεις. Οι τρύπες στους τοίχους έχουν τριγωνικό σχήμα, συμβολίζοντας το τρίπτυχο που χαρακτηρίζει το εθνικό σύνθημα της Σενεγάλης «ένας λαός, ένας στόχος, μία πίστη». Μέσα από αυτά τα μικρά ανοίγματα, μπορεί κανείς να δει από μέσα μόνο μερικές εικόνες του τοπίου, που δίνουν ελεύθερο ελεύθερο στη φαντασία.

Εν κατακλείδι, το έργο έχει σχεδιαστεί για να έχει μεγάλη επίδραση στον πληθυσμό του Baghere. Σκοπεύει να αποτελέσει ένα νέο σημείο συνάντησης για τις γυναίκες, το οποίο θα τις βοηθήσει να συμμετάσχουν πιο ενεργά σε διάφορα μέρη της κοινωνίας και ελπίζουμε ότι θα βοηθήσει στην καθιέρωση της ισότητας των φύλων.

Μέλη της σχεδιαστικής ομάδας:

Νίκος Δόγκαλης, φοιτητής του Τμήματος Αρχιτεκτόνων ΑΠΘ

Νίκος Κουτσουράς,  φοιτητής του Τμήματος Αρχιτεκτόνων ΑΠΘ

Νικόλας Πολυχρονάκης, φοιτητής του Τμήματος Αρχιτεκτόνων ΑΠΘ

Σταυρούλα Τζιούρτζια, φοιτήτρια του Τμήματος Αρχιτεκτόνων ΑΠΘ

  φοιτητής του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Πολυτεχνείου Κρήτης