Η παρούσα εργασία αφορά τον σχεδιασμό ενός συγκροτήματος  κατοικιών και χώρων βραχυπρόθεσμης μίσθωσης στα Χανιά, που συντελεί στην ενίσχυση του κοινωνικού ιστού. Ειδικότερα, περιοχή μελέτης αποτελεί η γειτονιά των Δικαστηρίων, η οποία βρίσκεται στο νεότερο κέντρο της πόλης και περιλαμβάνει ως επί το πλείστον χρήση κατοικίας , ενώ χαρακτηριστικό της είναι η πυκνή δόμηση και η έλλειψη δημόσιων χώρων πρασίνου. Η αύξηση του αστικού τουρισμού των Χανίων, η οποία εντείνει το ήδη υπάρχον ζήτημα έλλειψης στέγασης, καθώς και η τάση μετατροπής της πόλης σε ένα διαδικτυακό ξενοδοχείο μεγάλης κλίμακας, αποτέλεσαν σημαντικά κριτήρια για την συγκρότηση της εν λόγω πρότασης.

Στόχος ήταν η δημιουργία δημόσιου χώρου με την μορφή δικτύου πρασίνου στον πυρήνα του συγκροτήματος, εντάχθηκαν χώροι προς εκμετάλλευση (καφετέρια, εστιατόριο κλπ.),  ενώ στους ορόφους διαμορφώθηκαν κατοικίες με κοινόχρηστους χώρους και λειτουργίες, έτσι ώστε, όλα μαζί να συμβάλλουν στην κοινωνικοποίηση των κατοίκων και στην αναζωογόνηση της γειτονιάς.

Κύρια συνθετικά στοιχεία της πρότασης αποτελούν αφενός η χρήση κανάβου σε επίπεδο κάτοψης, στον οποίον υπακούν οι χώροι ογκοπλαστικά  ,αλλά και κι αφετέρου η χρήση ενός άξονα- καμπύλης με σχήμα «αγκαλιάς», ο οποίος προκύπτει από τη «νοητή» είσοδο των ρευμάτων της κυκλοφορίας. Οι άξονες κυκλοφορίας ενώνονται στο κέντρο του οικοπέδου, δημιουργώντας δύο κύριες εισόδους που οδηγούν στον εσωτερικό χώρο πρασίνου, ορίζοντας τα όρια των επιμέρους όγκων (κενά και πλήρη) και λειτουργιών. Έτσι, δημιουργείται ένα δίκτυο πρασίνου που κορυφώνεται στο κεντρικό του τμήμα και σχηματίζει ένα πέρασμα εντός των ορίων του συγκροτήματος συνδέοντας τον χώρο με τον αστικό ιστό.

Όσον αφορά στην ογκοπλασία του κτιρίου, βασικός στόχος ήταν η δημιουργία  ενός αστικού τοπίου μέσα στην πολη μέσω μιας κλιμακωτής μορφής, όπου η εκτόνωση του κάθε διαμερίσματος πραγματοποιείται στο  στο δώμα του υποκείμενου ορόφου. Παράλληλα, το στηθαίο φυτεύεται δημιουργώντας ένα «πράσινο» τοπίο , με στόχο την ενίσχυση  της έννοιας της γειτονιάς  και της κοινωνικοποίησης. Στην ίδια λογική, διαμορφώνονται ημιυπαίθριοι χώροι εκτόνωσης στο εσωτερικό του πρώτου και δεύτερου ορόφου, όπου με μεταβαλλόμενα στοιχεία επιτυγχάνεται η βέλτιστη χρήση κάθε φορά ανάλογα τις ανάγκες του χρήστη. Η διαφοροποίηση του ύψους των δύο επιμέρους όγκων οφείλεται στην προσπάθεια ηλιασμού των κατοικιών όσο το δυνατόν πιο πολλές ώρες κατά την διάρκεια της ημέρας και προκύπτει από την κίνηση του ηλίου σε σχέση με τον προσανατολισμό του κτιρίου.

Βασική αρχή αποτελεί η ιεράρχηση των λειτουργιών και χώρων από τους πιο δημόσιους σε πλήθος στο ισόγειο στους πιο ιδιωτικούς όσο αυξάνονται οι όροφοι. Πιο συγκεκριμένα, ο χώρος του ισογείου έχει εξωστρεφή χαρακτήρα και κοινωνικό ρόλο. Συνδυάζει τον κήπο και τους  δημόσιους χώρους: το γυμναστήριο ,το εστιατόριο και το  makerspace. Οι δύο πρώτοι όροφοι εκτός απο τις φοιτητικές εστίες και τα μικρότερα διαμερίσματα, διαθέτουν κοινόχρηστους ειδικά διαμορφωμένους χώρους που αποσκοπούν στην κοινωνικοποίηση των κατοίκων, ενώ οι υπόλοιποι όροφοι είναι ιδιωτικοί και περιλαμβάνουν τις μεγαλύτερες κατοικίες που στεγάζουν πολυμελείς οικογένειες.

Η κλιμάκωση της ογκοπλασίας του κτιρίου αποτελεί σημαντική συνθετική αρχή, και παράλληλα συμβάλλει στο να δημιουργηθούν μεγαλύτεροι χώροι στους χαμηλότερους ορόφους αφήνοντας διαθέσιμο κοινόχρηστο χώρο, αλλά και την αίσθηση ενός αστικού τοπίου στην πόλη.