Το έργο αφορά την κατασκευή πέντε εξοχικών κατοικιών που βρίσκονται στο νησί της Κάρπαθου, στην Ελλάδα.
Η κύρια πρόθεση ήταν να χωριστεί το κτίριο σε πέντε διακριτούς κύβους που να εναρμονίζονται με το περιβάλλον τους. Αυτό θα επέτρεπε στα σπίτια να θολώνουν τα όρια μεταξύ φυσικού-τεχνητού, ιδιωτικού-δημόσιου και εσωτερικού-εξωτερικού. Για να ενισχυθεί αυτή η πρόθεση, κάθε μεμονωμένο κυβικό σπίτι εισάγει τρεις διαφορετικές ιδιότητες χώρου που λειτουργούν ως μεταβατικά κατώφλια από το εσωτερικό στο εξωτερικό.
Ο πρώτος χώρος είναι ένας αυστηρά ιδιωτικός χώρος και περιέχει τις βασικές παροχές ενός σπιτιού: ύπνο, φαγητό και μπάνιο. Ο δεύτερος χώρος, η αυλή, σχεδιάστηκε για να επεκτείνει τον πρώτο και αποτελεί τη μετάβαση μεταξύ του ιδιωτικού τμήματος της κατοικίας και του εξωτερικού. Ο τρίτος χώρος περιβάλλει το σπίτι και περικλείει την πισίνα.
Οι κατοικίες συνδέονται μεταξύ τους με έναν κεντρικό διάδρομο που συνδέει κάθε μονάδα ξεχωριστά. Ο σκοπός του διαδρόμου είναι διττός: αφενός καθορίζει τις οδούς πρόσβασης στις κατοικίες και, αφετέρου, λειτουργεί ως μέσο για τη δημιουργία υψομετρικής διακύμανσης μεταξύ των οικοδομικών τετραγώνων σε αρμονία με τη φυσική κλίση του έδαφος για να επιτρέψει στις πίσω κατοικίες να έχουν θέα στη θάλασσα.
Στην πίσω πλευρά των σπιτιών δημιουργήθηκε ένα αίθριο που επιτρέπει στο φυσικό ηλιακό φως να ρέει στο μπάνιο και την κουζίνα, παρέχοντας παράλληλα ένα ορισμένο επίπεδο ιδιωτικότητας.
Επιπλέον, ο πελάτης επιθυμούσε να συμπεριλάβει έναν κοινόχρηστο κοινωνικό χώρο με υπαίθριο σαλόνι, κουζίνα και τραπεζαρία. Για να διατηρηθεί η ιδιωτικότητα των σπιτιών, αυτός ο χώρος δεν σχεδιάστηκε ως κενό αλλά ως ένας πλήρης χώρος. Ωστόσο, για να διατηρήσει τον δημόσιο χαρακτήρα της, η κατασκευή κατασκευάστηκε με τα ίδια υλικά με τον κοινόχρηστο κεντρικό διάδρομο.