Το σκίτσο προέρχεται από την ιταλική λέξη schizzo, που ανάγεται στην λατινική λέξη schedium.
Το schedium προήλθε από την αρχαία ελληνική λέξη σχέδιος, που σήμαινε «προσωρινός», «πρόχειρος» και «αυτοσχέδιος». Η παραπάνω ετυμολογία της λέξης σκίτσο, συμπυκνώνει ουσιαστικά μέσα σε τρεις λέξεις όλο το νόημα του όρου που θα αναλύσουμε παρακάτω. Η λέξη «πρόχειρος», καταδεικνύει την αίσθηση που αφήνει η εικόνα ενός σκίτσου, ανεξάρτητα από την πολυπλοκότητα της διεργασίας που κρύβει πίσω της η εικόνα αυτή. Ταυτόχρονα μπορούμε να σημειώσουμε ότι η λέξη «προσωρινός», αντιπροσωπεύει την αστραπιαία σκέψη που δημιουργείται στο μυαλό. Ενώ, η λέξη «αυτοσχέδιος» σχετίζεται με τη δημιουργική διάθεση και τη δυνατότητα του ατόμου, να απεικονίσει τις παραπάνω σκέψεις στο χαρτί, αποτέλεσμα που πολλές φορές, όπως θα δούμε, προκύπτει μέσα από συνειρμικές, αυθόρμητες χειρονομίες και όχι κατεξοχήν προειλημμένες αποφάσεις.
Η παρούσα ερευνητική εργασία, εξετάζει ως θέμα το σκίτσο και πως αυτό εμφανίζεται, στις διάφορες εκφάνσεις της Τέχνης. Προσπαθεί να αναδείξει, αφενός τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που απαρτίζουν τον ρόλο και την χρήση του, στον εκάστοτε καλλιτεχνικό κλάδο και αφετέρου, να προσεγγίσει το σκίτσο ως μία πρωταρχική διαδικασία σκέψης και έκφρασης του ανθρώπινου εγκεφάλου. Μέσω αυτής της οπτικής θεώρησης, αναλύουμε τόσο το αρχιτεκτονικό σκίτσο όσο και το σκίτσο των υπόλοιπων καλλιτεχνών, με σκοπό να αναζητήσουμε τις ομοιότητες και τις διαφορές που έχει ο συγκεκριμένος αναπαραστατικός τρόπος έκφρασης. Στα πλαίσια της ερευνητικής αυτής εργασίας, θεωρήσαμε σημαντικό, να αναζητήσουμε και να καταγράψουμε τόσο τις διαφορετικές εκφράσεις, όσο και τα συναισθήματα που δημιουργούνται σε καλλιτέχνες και αρχιτέκτονες, την ώρα που σκιτσάρουν. Για τον λόγο αυτό μέσω συνεντεύξεων, δημιουργήθηκε ένα παράρτημα συζητήσεων πάνω στο οποίο βασίστηκε μεγάλο μέρος της ερευνητικής μας εργασίας. Σκοπός μας είναι να το αναδείξουμε ως ένα απλό μέσο, με το οποίο ο καθένας έχει την δυνατότητα να παρουσιάσει όχι μόνο την δουλειά του, αλλά να εκφράσει τις ιδέες, τις σκέψεις και τον εσωτερικό κόσμο του.